- ناصیه جای (یَ /یِ)
سجده گاه. (از آنندراج) :
جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند
هرکه را کعبۀ مدح تو بود ناصیه جای.
عرفی (از آنندراج).
، آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود. (ناظم الاطباء)
جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند
هرکه را کعبۀ مدح تو بود ناصیه جای.
عرفی (از آنندراج).
، آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود. (ناظم الاطباء)
